Oh my Gooody

Oh my Gooody, het is echt waar! Er is een nieuwe bio winkel in Almere: Yah!!!
Ik ben zo onder de indruk en blij :-) Het oude postkantoor kon geen waardiger opvolger krijgen! Ze heten Gooody Fooods. Ja: met 3 x een O in de naam.

Een kort verslag:

Ten eerste het groente aanbod: Uitgebreid en vers! Geen zielige verlepte blaadjes of bruine broccoli!

Ten tweede de service: Die is uitstekend!
Ik stond bij de kassa op een van de eerste dagen dat de winkel open was en een alleraardigste jongen geeft me een gratis drinkglas want dat kreeg iedere klant blijkbaar die dag. Maar, bij besteding van 15 euro kreeg je ook nog het boek "Een pleidooi voor echt eten" van Michael Pollan.
Ik kocht maar voor 9 euro, zegt die leuke jongen: "Neem maar mee hoor. Ik knijp een oogje dicht want je komt hier vast nog wel vaker!" Is hij niet slim??! Dat was ik toch al van plan en zo wordt het alleen maar leuker.
En dit is niet het enige verhaal over goede klantenservice: Vandaag stond een andere jongen bij de ingang brood aan te bieden voor 1 Euro, en daarbij kreeg je dan een doosje eieren. Ik zei: "Wat een goede deal, alleen ik eet geen tarwe op het moment."
"Nou", zegt deze jongen: "Dan krijg je de eieren gewoon zo mee :-)."
Is this blooody goood, or what?!
Alle werknemers die ik er tot nu tegen kwam waren buitengewoon vriendelijk en behulpzaam.

Ten derde de inrichting: Het is er leuk! Lage schappen, ruime paden, prettige verlichting, de geur van vers brood... need I say more? Mensen, gaat dat zien!

This is water, this is water.

"The really important kind of freedom involves attention, and awareness, and discipline, and effort, and being able truly to care about other people and to sacrifice for them, over and over, in myriad petty little unsexy ways, every day."

Vrijheid is hard werk! Geschreven door David Foster Wallace, een Amerikaans auteur/leraar die helaas in 2008 zelfmoord heeft gepleegd. Door deze quote is mijn interesse in zijn werk wel gewekt. En dankzij internet kom je dan een heel eind gelukkig!
Zo vond ik twee geluidsfragmenten op Youtube van een toespraak die hij gehouden heeft, en een bijbehorende tekst uit the Wallstreet Journal waar je terug kunt lezen (voor het grootste gedeelte) wat hij in zijn speech zegt.
De tekst vind je hier en begint zo:

"There are these two young fish swimming along, and they happen to meet an older fish swimming the other way, who nods at them and says, "Morning, boys, how's the water?" And the two young fish swim on for a bit, and then eventually one of them looks over at the other and goes, "What the hell is water?"."

De speech gaat over de keuzes die je altijd hebt om tegen dingen aan te kijken. En hoe pijnlijk het soms is om je daar steeds bewust van te zijn. Ikzelf ben erg onder de indruk en heb ook nog gelachen :-) Zelf horen of lezen? Please do!!!

Deel 1



Deel 2

Op de fiets...

Octavio Orduno is inmiddels 103 jaar jong. Hij fietst elke dag meer dan een uur in zijn woonplaats Long Beach, California. Een tijd terug is hij een paar keer gevallen vandaar dat zijn vrouw, Alicia, het veiliger vond dat hij op een fiets met drie wielen zou gaan fietsen.. En dat doet hij met gusto! Zeer ontroerende man, een filmpje voor alle fietsliefhebbers out there :-)

Allemaal wortels...

Vroeger kwamen er veel vaker wortels voor met andere kleuren dan oranje! Wisten jullie dat?
Ik heb een knalgele op de kop kunnen tikken, en meteen mijn snij vaardigheden er op los gelaten. Best goed gelukt toch, die julienne reepjes?
Na het ongewenste genoegen van een wortel kanaal behandeling bij de tandarts (gistermiddag, ben nog aan het bijkomen, brrr) kan ik me geen betere groente voorstellen om te eten! Gisteravond had ik al wortel/pompoensoep haha!

Jullie zien: Een mix van quinoa met ui, azuki bonen en peterselie.
Een mix van gestoomde paksoi en gele wortel, met olijfolie en zout.